Oog voor Regenboogouderen
In onze samenleving nemen regenboogouderen een dubbel kwetsbare positie in. Ze kunnen zowel als oudere en als lhbtiqa+ persoon tegen verschillende dingen aanlopen, zoals uitsluiting, eenzaamheid en onbegrip.
Het is belangrijk om oog te hebben voor de situatie en behoeften van deze groep ouderen. Maar wat speelt er eigenlijk bij regenboogouderen? Deze en andere vragen werden door Movisie gesteld aan Marjet Bos en Marlies Groeneveld, beiden Roze 50+-ambassadeur, die vanuit persoonlijk en professioneel oogpunt antwoord gaven.
Waarom is het zo moeilijk om binnen de oudere regenbooggemeenschap deze gespreksthema's op tafel te krijgen?
‘Je moet je beseffen dat ouderen van nu opgevoed zijn in een totaal andere tijd. Als je toen uit durfde te komen voor wie je was, dan had je al een hele slag gewonnen. Dan moesten anderen het vooral niet weten als je je toevallig ook nog depressief begon te voelen. Het idee van ‘je groot houden’ speelt nog steeds,’ zegt Marlies Groeneveld.
Marjet Bos vult aan: ‘Er is ook een tekort aan goede gesprekspartners om onderwerpen als eenzaamheid en verlies mee te bespreken. Ik ben van huis uit geestelijk verzorger, die zijn er gewoon veel te weinig. Er zijn ouderen, en vooral lhbtiqa+ ouderen, die nog wel veel mensen over de vloer krijgen. Thuiszorg, of de buren, bijvoorbeeld. Maar als de gesprekken niet gaan over de dingen die belangrijk voor jou zijn, of waar jij je zorgen over maakt, dan kun je je nog steeds heel eenzaam voelen. Dan ben je emotioneel eenzaam, terwijl de sociale eenzaamheid wel meevalt...’
Deel deze pagina via:
