'Het met elkaar er voor elkaar zijn, is zo belangrijk.'

Als ze geen door God gegeven sprinttalent had gekregen, was Nelli Cooman (53) jaren geleden hoogstwaarschijnlijk een carrière in de ouderenzorg gestart. Alleen daarom al vervult de maatschappelijk betrokken Rotterdamse met liefde de rol van BeterOud-ambassadeur. ‘Oud zijn of je oud voelen, is een manier van leven en heeft eigenlijk niets met leeftijd te maken.’ Alle reden om de kleurrijke BeterOud-ambassadeur te bezoeken.

Interview met BeterOud-ambassadeur Nelli Cooman

De records knallen je tegemoet als je door de Wikipedia-pagina van Nelli Cooman struint. Tijdens een uiterst succesvolle atletiekcarrière laat de rappe Rotterdamse zich maar liefst 19 maal tot nationaal kampioen kronen. Daarnaast wordt ze zes keer Europees Kampioen en twee keer Wereldkampioen; allemaal op de 60 meter sprint. Toch hangt de dan 32-jarige Cooman in 1995 opgelucht haar spikes in de wilgen, moe van het vele reizen en het constant op topniveau moeten presteren. ‘Het sprinten had me veel gebracht, maar ik was helemaal klaar met het wereldje eromheen. Bovendien wilde ik graag moeder worden. Je hoort weleens dat mensen na hun pensioen in een zwart gat vallen. Bij mij gebeurde precies het tegenovergestelde. Voor mijn gevoel kon ik nu eindelijk écht gaan leven.’ 

Respect

Anno nu staat dat leven in het teken van sport en sociale betrokkenheid. Zo is Cooman onder meer looptrainer bij ‘haar cluppie’ Sparta, jongerencoach in Rotterdam en het gezicht van de Nelli Cooman Games en verschillende maatschappelijke projecten. ‘Wat ik ook doe; ik daag anderen altijd uit om in zichzelf te geloven, aanwezige kwaliteiten te benutten en respect te hebben voor elkaar. Over respect heb ik veel geleerd van mijn oudtante. Ze woonde op het eind van haar leven in een verzorgingshuis, wat ik aanvankelijk heel zielig vond. Toen ze me vertelde dat zij en alle andere bewoners ooit jong waren geweest en hadden meegeholpen aan de weelde die ik toen ervoer en nu nog steeds ervaar, zag ik de mensen áchter deze mensen. Op slag veranderde mijn medelijden in respect.’

Pleintjes

‘Ik heb me altijd betrokken gevoeld bij ouderen’

Wat veel mensen niet weten, is dat Cooman op haar 18e een jaar als bejaardenhelpster in de wijk werkte. Het is dat ze niet lang daarna haar atletiekcarrière begon, anders was ze hoogstwaarschijnlijk in de ouderenzorg doorgegroeid. ‘Ik heb me altijd betrokken gevoeld bij ouderen, volg ontwikkelingen op de voet. Dat ouderen meer regie krijgen over hun leven, vind ik prima. Maar waar ik niets van snap, is de massale sluiting van verzorgingshuizen. Ik vergelijk het weleens met de speeltuintjes en pleintjes in de buurt. Die verhuisden op een gegeven moment naar een centrale plek buiten de wijk. Kinderen werden dikker, de onderlinge samenhang tussen wijkbewoners brokkelde af. Wat deed de politiek? Die draaide langzaam alles weer terug. Ik pleit niet voor heropening van alle verzorgingshuizen, maar dat Den Haag zich ook hier vooral lijkt te laten leiden door geld vind ik kwalijk. Hoe dom kun je zijn?’

Opoe

In navolging op het concept van woningcorporatie Habion ziet Cooman wel iets in gemengde woonvormen waar mensen van verschillende leeftijden en levensfases samenwonen. ‘Die diversiteit zorgt voor een betere omgang met elkaar en dus met onze ouderen. In Rotterdam woonden we naast opoe; onze oudere buurvrouw die voelde als familie. Wij haalden geregeld boodschappen voor haar, deden kleine klusjes. Andersom paste opoe op ons. Of bakte ze pannenkoeken. Dat was enorm gezellig. Politici zouden wat dat betreft vaker de wijk in moeten gaan in plaats van beleid te maken op basis van kille cijfers.’

Veel geven

‘Ik snap niets van de massale sluiting van verzorgingshuizen’

Toch is Cooman de eerste om toe te geven dat er ook heel veel mooie dingen gebeuren op ouderengebied. ‘Ik word blij van verhalen over maatjesprojecten waarbij samen wordt gekookt of gesport met ouderen, al zou het nóg intenser kunnen. Wat dat betreft ben ik ook groot voorstander van de vrijwillige maatschappelijke diensttijd voor jongeren. De zorg zit te springen om extra handjes. Andersom is het contact met ouderen heel waardevol. Door hun levenservaring hebben ze vaak niet alleen enorm wijze lessen in huis, maar ook veel te geven. Op allerlei terreinen.’

Dat is ook wat Cooman als BeterOud-ambassadeur wil doen: veel geven. ‘Hoe precies, weet ik nog niet. Al kan ik me voorstellen dat ik me ga inzetten om de sociale contacten van ouderen te verbeteren. Het met elkaar er voor elkaar zijn, is zo belangrijk.’ 

Gelovig

‘Oud zijn of je oud voelen heeft niets met leeftijd te maken’

Het is haar niet echt af te zien, maar ook Cooman wordt een dagje ouder. En daar gaat ze heel bewust mee om. ‘Ik let op mijn voeding en sport geregeld. Op de sprint versla ik mijn dochter van 17 nog steeds … op de eerste meter. Verder laat ik me helemaal doorlichten tijdens een jaarlijkse check up. En ik probeer gelukkig te zijn. Oud zijn of jezelf oud voelen, is een manier van leven en heeft eigenlijk niets met leeftijd te maken. Denken aan de toekomst doe ik wel, maar steeds vanuit de vraag:

‘Heer, wat vindt U ervan?’ Als gelovig iemand betrek ik Christus bij al mijn plannen. In de Bijbel staat: ‘Ik zal aanvullen waar je tekort komt’. Hoe chill wil je het hebben?’

Door: Pieter Matthijssen